Οι Αναδυόμενες Τεχνολογίες στην υπηρεσία του Καθολικού Σχεδιασμού: Έξυπνες Βιβλιοθήκες «ανοιχτές» σε άτομα με Αναπηρία Όρασης – Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία της Αγγουρά Ελένης – Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Π.Μ.Σ. Πολιτισμική Πληροφορική και Επικοινωνία Κατεύθυνση: Μουσειολογία – Μέρος 31ο

2.5.1      «Έξυπνα περιβάλλοντα» (Smart Environments-SE)

Η ραγδαία εξέλιξη των αναδυόμενων τεχνολογιών και συγκεκριμένα οι προκλήσεις και οι δυνατότητες του ΔτΠ και της ΤΝ, μπορούν να υποσχεθούν τον σχεδιασμό «έξυπνων» κτηρίων και υπηρεσιών στα πλαίσια δημιουργίας «έξυπνων» πόλεων και περιβαλλόντων. Ο όρος

«έξυπνο» περιβάλλον αναφέρεται σε έναν χώρο ικανό να ζητά και να δίνει πληροφορία για το περιβάλλον και τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται σε αυτό, με σκοπό να βελτιώσει και να εμπλουτίσει την εμπειρία των χρηστών, αξιοποιώντας αναδυόμενες τεχνολογίες, όπως τεχνολογίες ΔτΠ και ΤΝ (Piccialli, 2016). Τα στοιχεία που προσδίδουν ευφυΐα σε ένα περιβάλλον είναι (Harrison & Donnelli, 2011):

1. Η συνδεσιμότητα αισθητήρων και ενεργοποιητών για τον έλεγχο των συνθηκών και τη λειτουργία του περιβάλλοντος.
2. Η χρήση όλο και πιο βελτιωμένων δικτύων που επιτρέπουν τη διασύνδεση των συσκευών τόσο μεταξύ τους, όσο και με τα κέντρα επεξεργασίας των δεδομένων για την επιτυχή ανταλλαγή των μηνυμάτων μεταξύ των αισθητήρων.
3. Η ανάπτυξη περίπλοκων αλγορίθμων, με την εξέλιξη της ΤΝ, που παρέχουν την δυνατότητα επεξεργασίας πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο αλλά και την ευφυή διαχείριση της πληροφορίας με σκοπό την εύρεση λύσης στο πρόβλημα ή αίτημα του χρήστη.

Για τη δημιουργία ενός επιτυχημένου «έξυπνου» περιβάλλοντος απαιτείται η συνύπαρξη των εξής παραμέτρων (Κομνηνός, 2006):

• Ισχυρό και σταθερό δίκτυο.
• Εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό.
• Καινοτομία.
• Φιλικότητα στο χρήση.
• Συμπερίληψη όλων των ομάδων στις νέες δυνατότητες και ευκαιρίες συμμετοχής σε μία «έξυπνη» κοινότητα.
• Προώθηση και προβολή των υπηρεσιών και δραστηριοτήτων που προσφέρει το περιβάλλον.