Η επίδραση του χορού στην υποκειμενική ευημερία των αναπήρων: μια συστηματική ανάλυση των ποιοτικών ερευνών – ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ της Νατάσας Τζήκα – ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, Π.Μ.Σ. «ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ: ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ» – Μέρος 10ο
2.2.5 Προσβασιμότητα των αναπήρων στον πολιτισμό και τον αθλητισμό
Η ένταξη των αναπήρων στα αναπτυξιακά προγράμματα είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της περιθωριοποίησης και της φτώχειας που βιώνουν οι ανάπηροι στις αναπτυσσόμενες χώρες (Gooding & Marriot, 2009; Schneider et al., 2011). Οι πρωτοβουλίες
«Αθλητισμός για την ανάπτυξη» έχουν δείξει θετικές επιπτώσεις στην αυτοεκτίμηση, την υγεία και την κοινωνική ένταξη των αναπήρων, αν και εξακολουθούν να υπάρχουν εμπόδια όπως οι διακρίσεις και η έλλειψη προσβάσιμων υποδομών (Devine et al., 2017; Koutsoklenis et al, 2009). Η αποτελεσματική ένταξη των αναπήρων απαιτεί ισχυρά νομικά θεμέλια, συμμετοχή τους στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των προγραμμάτων και αντιμετώπιση των ευρύτερων διακρίσεων (Gooding & Marriot, 2009). Παρά την αυξημένη διεθνή προσοχή στην ανάπτυξη της ένταξης της αναπηρίας, τα κενά στην εφαρμογή παραμένουν, επηρεάζοντας τις ζωές των αναπήρων (Veen, 2014).
Η προσβασιμότητα των πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων για τους ανάπηρους αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, όπως αναγνωρίζεται από το άρθρο 30 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των αναπήρων (Ηνωμένα Έθνη, 2006, σ. 12). Παρόλα αυτά, οι ανάπηροι αντιμετωπίζουν πολλά εμπόδια στη συμμετοχή, όπως ανεπαρκή νομοθεσία, ανεπαρκή χρηματοδότηση, αρνητικές συμπεριφορές, έλλειψη προσβασιμότητας και περιορισμένη συμμετοχή σε πολιτιστικούς οργανισμούς (Leahy & Ferri, 2022). Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταβάλει προσπάθειες για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων μέσω πολιτικών που προωθούν την προσβασιμότητα στο διαδίκτυο και την ψηφιοποίηση του πολιτιστικού υλικού (Ferri & Giannoumis, 2014). Στην Ελλάδα, έχουν υλοποιηθεί πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της προσβασιμότητας των αναπήρων επισκεπτών στις τουριστικές και παραλιακές εγκαταστάσεις, αν και η πρόοδος παραμένει περιορισμένη (Poli, 2020). Η υπέρβαση αυτών των εμποδίων απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση, η οποία περιλαμβάνει νομικές μεταρρυθμίσεις, αυξημένη χρηματοδότηση, αλλαγές στη συμπεριφορά και μεγαλύτερη διαβούλευση με τους αναπήρους, ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης συμμετοχή τους σε πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες, γεγονός που αναμφίβολα θα συντελέσει στην υποκειμενική τους ευημερία.
