Χιούμορ, Ενσυναίσθηση και Εκπαίδευση Ατόμων με Κινητικές Αναπηρίες – ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ του Σαρηγιαννίδη Αδαμάντιου – ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, Π.Μ.Σ. «Επιστήμες της Αγωγής: Εκπαίδευση Ενηλίκων, Ειδική Αγωγή» – Μέρος 7ο
2.1. Η χρησιμότητα της ενσυναίσθησης των εκπαιδευτικών
H ενσυναίσθηση αποτελεί επαγγελματικό προνόμιο για εκπαιδευτικούς, γιατρούς, κοινωνικούς λειτουργούς και άλλους επαγγελματίες που εργάζονται με ανθρώπους (Stojiljković et al., 2012, όπως αναφέρεται σε Goroshit & Hen, 2016). Οι εκπαιδευτικοί διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του μαθησιακού περιβάλλοντος και στην καλλιέργεια του ανάλογου κλίματος για μάθηση για τους μαθητές, όντας παράλληλα υπεύθυνοι και για τις ανάγκες και τις ανησυχίες των μαθητών τους (Cooper, 2010, όπως αναφέρεται σε Goroshit & Hen, 2016).
Όσον αφορά την εκπαίδευση, έχει υποστηριχθεί ότι ένας υψηλός βαθμός ενσυναίσθησης σε μια σχέση είναι πιθανώς ο πιο βασικός παράγοντας για να επέλθει αλλαγή και γνώση (Rogers, 1969, όπως αναφέρεται σε Meyers et al., 2019). Επιπλέον, έχει φανεί ότι όταν ο εκπαιδευτικός έχει την ικανότητα να κατανοεί την αντίδραση των μαθητών εκ των έσω, έχει την ακριβή επίγνωση της διαδικασίας του πώς φαίνεται η εκπαίδευση και η μάθηση στον μαθητή, τότε η πιθανότητα για μάθηση αυξάνεται σε σημαντικό βαθμό (Rogers,1969, όπως αναφέρεται Meyers et al., 2019).
Η ενσυναίσθηση του εκπαιδευτικού είναι στην ουσία ο βαθμός στον οποίο εργάζονται οι εκπαιδευτικοί για να κατανοήσουν τις προσωπικές και κοινωνικές καταστάσεις των μαθητών τους, για να νιώσουν στοργικότητα και ενδιαφέρον για τα θετικά και τα αρνητικά συναισθήματα των μαθητών τους και για να δείξουν την κατανόηση και το ενδιαφέρον τους στους μαθητές μέσω της συμπεριφοράς τους (Meyers et al., 2019). Ένας άλλος ορισμός της ενσυναίσθησης του εκπαιδευτικού αναφέρεται στην ικανότητα του εκπαιδευτικού να επιδεικνύει ενδιαφέρον και να λαμβάνει την οπτική γωνία του μαθητή (Tettegah & Anderson, 2007, όπως αναφέρεται σε Goroshit & Hen, 2016).
Οι δάσκαλοι που διαθέτουν ενσυναίσθηση λειτουργούν ως πρότυπα ηθικής για τους μαθητές τους, μέσω της εμπλοκής τους σε θετική αλληλεπίδραση με τους μαθητές. Αυτή η αλληλεπίδραση βελτιώνει την ποιότητα της διδασκαλίας και της μάθησης, βοηθάει στη βελτίωση της συμπεριφοράς και διευκολύνει τη διαδικασία της αλληλεπίδρασης μεταξύ των ατόμων (Goroshit & Hen, 2016). Αξιοσημείωτο είναι ότι η Ενσυναίσθηση του εκπαιδευτικού βελτιώνει τη σχέση των μαθητών με τους συνομήλικους τους και μειώνει τις βίαιες συμπεριφορές (Ikiz, 2009, όπως αναφέρεται σε Wang et al., 2022). Επιπλέον έχει διαπιστωθεί η συνεισφορά εκπαιδευτικών με ενσυναίσθηση στην αυτό-αποτελεσματικότητα των μαθητών τους, καθώς και στην κινητοποίηση των μαθητών για μάθηση (Cooper, 2004, όπως αναφέρεται σε Goroshit & Hen, 2016). Οι εκπαιδευτικοί με ενσυναίσθηση είναι συνήθως αρκετά καλοί στην επικοινωνία, γεγονός που είναι βασικός παράγοντας για να προσελκύουν το ενδιαφέρον των μαθητών τους (Franzese, 2017, όπως αναφέρεται σε Wang et al., 2022). Επίσης έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η ενσυναίσθηση είναι ένας βασικός παράγοντας που διακρίνει τους εξαιρετικούς εκπαιδευτικούς και ότι η ενσυναίσθηση προς τους μαθητές είναι μια ικανότητα που συνδέεται με την αποτελεσματική διδασκαλία (Nieto, 2006, όπως αναφέρεται σε Wang et al., 2022).
Εκτός από τα παραπάνω η ενσυναίσθηση αποτελεί χρήσιμο όπλο για την εξάλειψη των προκαταλήψεων και των διακρίσεων στον σχολικό χώρο (Raiola, 2015, όπως αναφέρεται σε Altavilla et al., 2021). Είναι σημαντικό να καλλιεργηθεί η αποδοχή του διαφορετικού στα σχολεία μέσα από τις γνωστικές και συναισθηματικές διεργασίες της ενσυναίσθησης, καθώς το να αναγνωρίζει ή και να αισθάνεται κανείς τα αισθήματα των άλλων ατόμων βοηθάει στην αποδοχή της διαφορετικότητας (Altavilla et al., 2021). Αντίστοιχα έχει φανεί ότι τα παιδιά που είναι θύτες σχολικού εκφοβισμού διαθέτουν χαμηλότερα επίπεδα ενσυναίσθησης συγκριτικά με τους υπόλοιπους συνομηλίκους τους (Menesini, 2019, όπως αναφέρεται σε Altavilla et al., 2021).
