Χιούμορ, Ενσυναίσθηση και Εκπαίδευση Ατόμων με Κινητικές Αναπηρίες – ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ του Σαρηγιαννίδη Αδαμάντιου – ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, Π.Μ.Σ. «Επιστήμες της Αγωγής: Εκπαίδευση Ενηλίκων, Ειδική Αγωγή» – Μέρος 10ο
3.1. Τύποι Σωματικής Αναπηρίας
Η πραγματικότητα είναι ότι πολλές σωματικές αναπηρίες μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη σχολική επίδοση ενός παιδιού (Heward, 2011). Κάποιες από τις κυριότερες σωματικές αναπηρίες που σύμφωνα με τον Heward (2011) συναντώνται συχνά στα παιδιά είναι οι ακόλουθες:
Εγκεφαλική παράλυση: είναι μια διαταραχή που αφορά την εκούσια κινητική λειτουργία και στάση του σώματος (Heward, 2011). Η εγκεφαλική παράλυση αποτελεί μία μόνιμη κατάσταση που αποδίδεται σε κάκωση του εγκεφάλου ή σε κάποια ανωμαλία ανάπτυξης του εγκεφάλου (Heward, 2011). Μερικές από τις διαταραχές της κινητικής λειτουργίας που απαντώνται στην εγκεφαλική παράλυση είναι η παράλυση, η έντονη αδυναμία, η απουσία συντονισμού, καθώς και οι ακούσιες συσπάσεις των μυών (Heward, 2011). Τα άτομα με εγκεφαλική παράλυση μπορεί να έχουν μερική ή ολική απώλεια του ελέγχου στα χέρια, στα πόδια ή στην ομιλία (Heward, 2011). Η ταξινόμηση της εγκεφαλικής παράλυσης γίνεται κυρίως με βάση τα επηρεαζόμενα μέρη του σώματος και τον τύπο επιδράσεων στον μυϊκό τόνο και τη λειτουργία της κίνησης (Best & Bigge, 2005, όπως αναφέρεται σε Heward, 2011). Επίσης η ταξινόμηση μπορεί να γίνει με βάση τον βαθμό σοβαρότητας και έτσι η εγκεφαλική παράλυση ταξινομείται σε ήπιας, μέτριας και σοβαρής μορφής (Στασινός, 2016).
Δισχιδής ράχη: Η γνωστότερη από τις ανωμαλίες του νευρικού σωλήνα είναι η δισχιδής ράχη, που αποτελεί μια κατάσταση κατά την οποία ο νωτιαίος μυελός δεν περιβάλλεται από τον σπόνδυλο (Heward, 2011). Αυτό έχει ως συνέπεια να μην αναπτύσσονται κατά ένα μέρος σωστά ο νωτιαίος μυελός και τα νεύρα που επηρεάζουν την αίσθηση και τον έλεγχο στο κάτω μέρος του σώματος (Heward, 2011). Από τους τρείς τύπους δισχιδούς ράχης που υπάρχουν η ηπιότερη είναι η λανθάνουσα και πιο σοβαρές είναι η μυελομηνιγγοκήλη και η υδροκεφαλία (Heward, 2011).
Κακώσεις στον νωτιαίο μυελό: Η κάκωση στον νωτιαίο μυελό που γίνεται είτε πριν είτε μετά τη γέννηση και επηρεάζει την ικανότητα κίνησης ή ελέγχου των σωματικών λειτουργιών κάτω από το σημείο της κάκωσης (Best et al.,όπως αναφέρεται σε Hallahan et al., 2022). Συνηθισμένες αιτίες πρόκλησης των κακώσεων του νωτιαίου μυελού είναι κάποιο βαθύ τραύμα, η υπερέκταση της σπονδυλικής στήλης, κάποιο κάταγμα στον σπόνδυλο ή η συμπίεση του νωτιαίου μυελού (Heward, 2011).
Μυϊκή δυστροφία: Στη μυϊκή δυστροφία εμπεριέχεται ένα σύνολο 40 περίπου
ασθενειών που είναι κληρονομικές και βασικό χαρακτηριστικό τους είναι η σταδιακή ατροφία του μυϊκού συστήματος (Heward, 2011). Τα παιδιά με μυϊκή δυστροφία παρουσιάζουν δυσκολία στο να σταθούν όρθια όταν πέφτουν στο πάτωμα ή όταν έχουν ξαπλώσει, ενώ επίσης παρουσιάζουν ασυνήθιστο περπάτημα, αλλά και απώλεια της ικανότητας για βάδισμα (Heward, 2011). Αν και σε κάποιες περιπτώσεις η εξέλιξη της μυϊκής δυστροφίας είναι αργή, δίνοντας τη δυνατότητα στα άτομα να ζήσουν μέχρι και την ενήλικη ζωή, συχνά είναι μοιραία κατά την εφηβεία (National Institutes of Health, 2007, όπως αναφέρεται σε Heward, 2011).
Επιληψία: Ο άνθρωπος παθαίνει επιληπτική κρίση όταν εκφορτίζεται με μη φυσιολογικό τρόπο ενέργεια σε ορισμένα κύτταρα του εγκεφάλου (Hallahan et al., 2022). Η μετάδοση της εκφόρτισης προκαλεί απώλεια ή μείωση του βαθμού συνείδησης ή ακούσιες κινήσεις ή βίωμα μη φυσιολογικών αισθητηριακών φαινομένων από το άτομο (Hallahan et al., 2022). Οι επιληπτικές κρίσεις κάποιες φορές προκαλούν στο άτομο που τις βιώνει έντονες κινήσεις και άλλες φορές πιο μικρά κινητικά συμπτώματα (π.χ. βλεφάρισμα). Οι αιτίες των επιληπτικών κρίσεων είναι ποικίλες, όπως ο υψηλός πυρετός, η δηλητηρίαση, ο τραυματισμός και άλλες παθήσεις (Hallahan et al., 2022).
