ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΜΗΤΕΡΩΝ ΜΕ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΡΑΣΗΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΟΝΕΪΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ – ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΪΣΑ ΜΑΡΙΑΣ & ΜΠΛΑΧΑΒΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ – ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΤΜΗΜΑ ΜΑΙΕΥΤΙΚΗΣ – Μέρος 43ο
Φυτοθεραπεία
Η φυτοθεραπεία περιγράφεται ως η χρήση φυτικών υλικών στην ιατρική και στα τρόφιμα για θεραπευτικούς σκοπούς. Διάφορα φυτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται κατά την προγεννητική περίοδο για να «προετοιμάσουν» τη μήτρα και τον τράχηλο για τον τοκετό και να ανακουφίσουν τον πόνο κατά τη διάρκεια της εργασίας και του τοκετού.
Σε μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από μαίες στη Γιούτα (27), χρησιμοποιήθηκαν συγκεκριμένα βότανα λόγω των αντιληπτών ενεργειών και ιδιοτήτων τους, ιδίως μια «φόρμουλα 5 εβδομάδων» που είναι ένας συνδυασμός 10 βοτάνων που χρησιμοποιήθηκαν κατά την τελευταία 5 ή 6 εβδομάδες εγκυμοσύνης, καθώς αυτό λέγεται ότι διευκολύνει τη γέννηση. Ορισμένες φυτικές θεραπείες χρησιμοποιούνται ως η κύρια μέθοδος διαχείρισης του πόνου και ενίσχυσης της αντοχής κατά τη διάρκεια του τοκετού. Οι επαγγελματίες υγείας παρατήρησαν ότι αυτές οι φυτικές φόρμουλες είχαν μια χαλαρωτική επίδραση. Ο πόνος στον τοκετό μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί ειδικά με το motherwort ή αλλιώς λεγόμενο στα ελληνικά δρόγη (Sakala, 1988).
Ακόμη μελετήθηκε η επίδραση του φύλλου σμέουρου στον τοκετό σε δείγμα 192 πολυτόκων γυναικών από τους Simpson et al. (2001), σε μια διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη και ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή στην Αυστραλία. Το φύλλο σμέουρου καταναλώθηκε σε μορφή δισκίου από 32 εβδομάδες κύησης έως τον τοκετό. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, δεν συντόμευσε το πρώτο στάδιο της εργασίας αλλά το δεύτερο (μέση διαφορά 9,59 λεπτά) και μείωσε επίσης το ποσοστό των επεμβατικών τοκετών (19,3% έναντι 30,4%).
Η δυσκολία με τα φυτικά φάρμακα είναι ότι λίγοι έχουν υποβληθεί σε επιστημονικό έλεγχο για τον προσδιορισμό του δραστικού παράγοντα αυτών ή για τον ελέγχου της τοξικότητάς τους. (Tournaire, Theau-Yonneau, 2007)
Αρωματοθεραπεία
Η αρωματοθεραπεία χρησιμοποιεί αιθέρια έλαια που εξάγονται από αρωματικές βοτανικές πηγές για τη θεραπεία και εξισορρόπηση του νου, του σώματος και του πνεύματος (Allaire, 2001). Η αρωματοθεραπεία χρησιμοποιείται για την ανακούφιση του πόνου, του άγχους, της κατάθλιψης, της αϋπνίας, της κόπωσης και του άσθματος, και ακόμη και για την αύξηση της αυτοπεποίθησης, τη μεγιστοποίηση της επιτυχίας και την προώθηση της δημιουργικότητας. Τα αιθέρια έλαια χρησιμοποιούνται μέσω του στόματος, του δέρματος (μασάζ, συμπίεση ή μπάνιο) και μέσω εισπνοών. Ο συνδυασμός της χρήσης αιθέριων ελαίων με τις φυσιολογικές επιδράσεις του μασάζ είναι ένας τρόπος ανακούφισης του άγχους και προσφέρει χαλάρωση. Συγκεκριμένα, έχει αναφερθεί ότι το μασάζ χαμηλά στη μέση με γιασεμί, αρκεύθου, γεράνι, φασκόμηλο, τριαντάφυλλο και λεβάντα παρέχει υποκειμενικό όφελος κατά την διάρκεια του τοκετού (Tournaire, Theau- Yonneau, 2007).
Μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 2018 ανέφερε ότι το μασάζ αρωματοθεραπείας που χρησιμοποιεί αιθέρια έλαια γιασεμιού, γερανιού, λεβάντας και τριαντάφυλλου είχε θετικά αποτελέσματα στην χαλάρωση των γυναικών. Επίσης έχει αποδειχθεί ότι η εισπνοή αιθέριων ελαίων μεταξύ των συστολών της μήτρας μπορεί να διεγείρει την απελευθέρωση ενδορφίνης. (Rahimi et al, 2018)
